W Radzie Europejskiej Polskę reprezentuje jedynie Premier polskiego rządu. I kropka!
Rada Europejska w swej obecnej formie jest organem stosunkowo młodym (Tusk jest dopiero drugim jej formalnym przewodniczącym), choć istniała przed Traktatem Lizbońskim i jej przewodniczącym był z urzędu premier kraju sprawującego aktualnie prezydencję w UE. Zdecydowano się na wydłużenie kadencji (2,5 roku w możliwością jednorazowej prolongaty) i oddzielne wybory przewodniczącego właśnie ze względu na chęć zachowania neutralności.
Dość naturalne jest, że przewodniczący tej Rady, w skład której wchodzą głowy państw (nie mylić z Radą Europy!) powinien mieć odpowiednie doświadczenie jak przywódca państwa – przed Traktatem Lizbońskim było to oczywiste i zasada ta została utrzymana do dziś. Polska Premier – p.Beata Szydło zgłaszając kandydaturę p.Saryusza Wolskiego zdecydowała się na próbę zmiany tej tradycji.
Zadaniem przewodniczącego Rady Europejskiej jest organizacja jej obrad oraz (w niewielkim zakresie) reprezentowanie Rady na zewnątrz. Przewodniczący Rady Europejskiej nie jest reprezentantem żadnego kraju i powinien (a nawet nie może) kierować się interesami żadnego z państw członkowskich. Jedynym reprezentantem Polski w Radzie Europejskiej jest Premier polskiego rządu (ew. wspomagany przez ministra spraw zagranicznych) – czyli obecnie p.Beata Szydło.
Argument, że p.Tusk nie reprezentuje w Radzie polskich interesów a będzie je reprezentował p.Saryusz-Wolski jest pozbawiony sensu. Przewodniczący Rady Europejskiej po Traktacie Nicejskim stał się politykiem europejskim, a nie narodowym. Taki był chyba zresztą cel tej zmiany i rezygnacji z zasady, że Radzie przewodniczy szef rządu państwa aktualnie sprawującego prezydencję w Unii Europejskiej. Oddzielne stanowisko Przewodniczącego Rady Europejskiej miało usprawnić jej prace oraz zapewnić neutralność tego stanowiska.
Obecny rząd Polski zdecydował się złamać te zasady przyjmując, że Polak na stanowisku Przewodniczącego RE powinien kierować się przede wszystkim interesami Polski – świadczy o tym kuriozalna wypowiedź p.Kaczyńskiego, że „Tusk nie ma prawa występować pod polską flagą”.
Wytłumaczeniem kolejnych posunięć PiS - zgłoszenie w ostatniej chwili „niewybieralnego” kandydata, niezdarne próby jego promowania, demonstracyjne i emocjonalne wystąpienia podczas posiedzenia Rady, a w szczególności kolejne „fochy” czyli odmowa przyjęcia konkluzji i buńczuczne wystąpienia PANA Prezesa można wytłumaczyć jedynie kolejna próba utwardzenia „żelaznego elektoratu” PiS. Zastosowaną metodę najlepiej określił na „Twitterze” p.Ziemkiewicz:
„Polski algorytm: najpierw się puszymy, że nie oddamy ani guzika, potem nam zabierają całe gacie, na koniec się pocieszamy, że im pokazaliśmy...”
Szkoda tylko, że takie działania PiS nie tylko nie poprawiają pozycji Polski, ale wręcz spychają ją na boczny tor, co niewątpliwie odczujemy wkrótce wszyscy. Szkoda, że dla wzmocnienia swej WAADZY PAN Prezes nie waha się poświęcić resztek prestiżu Polski.
